My world, my mind, my life.

Szara mgła zasnuła kilku piętrowe bloki.
Wszystkie kolory uleciały gdzieś w przestworza.
Słońce schowało się gdzieś za chmurami.
Zapanowała cisza. Wśród tej ciszy, próbuję ułożyć myśli.
Umysł nie chce współpracować, bo ciągle toczy walkę z sercem.
Rozum mówi coś innego, a serce coś innego.
Ten konflikt nigdy nie zagaśnie. Trzeba dokonać wyboru.
Słuchać serca które kieruje się uczuciami .? Czy może lepiej rozumu, któremu brak uczuć.?
 Wybór należy do nas samych.
 Jeśli już raz wybierzemy, to nie będziemy mogli odwołać decyzji.
Serce napewno jest w jakiś sposób połączone z kanalikami łzowymi.
Gdy usłyszymy dobrą nowinę, to płaczemy ze szczęścia, a gdy złą, to szlochamy pełni rozpaczy.
Miłość ? Ona nie istnieje. Żyjemy tylko złudzeniami.
Głupimi wyobrażeniami miłości, ale tak naprawdę jej nie ma.
Jest tylko Nadzieja. To przez nią cierpimy, nie przez miłość.
 Miłość nie jest niczemu winna. To przez robienie sobie nadzieji wylewamy łzy.
W głośnikach rozbrzmiewają kojące dźwięki Wiolonczeli,skrzypiec i pianina
 Dźwięki te są miodem dla duszy. Pozwalają wyrzucić z siebie emocje, i pomyśleć dość racjonalnie. Przywołują też oczywiście wiele wspomnień. Tych złych, jak i dobrych..
 Dla niektórych nawet zwykły uścisk, jest czymś wyjątkowym, takim osobistym przeżyciem, ale dla niektórych taki uścisk nic nie znaczy.. Jest tylko czynnością fizyczną wykonaną przez dwoje ludzi..

TyŚka~♥